มัสยิดยะวา

มัสยิดยะวา

ศาสนาอิสลามตามประวัติ

ได้ชี้ชัดสืบสานนานหนักหนา

ครั้งกรุงเก่าชาวศรีอยุธยา

เคยไปมาค้าขายหลายชาติชน

ทั้งชวามลายูอยู่ชิดใกล้

มาอยู่ไทยตั้งหลักแหล่งหลายแห่งหน

วัฒนธรรมมากมวลล้วนปะปน

ท้งผู้คนภาษาสารการอยู่กิน

ในกรุงเทพฯ ธานีมีหลากหลาย

จนสืบสายวงศ์วารสถานถิ่น

รับราชการนานมาไร้ราคิน

ร่วมแผ่นดินแดนไทยไม่อาทร

ต่างกันแต่ศรัทธามาแต่หลัง

ได้ปลูกฝังทางธรรมคำสั่งสอน

เชื่ออัลเลาะห์สร้างสรรค์หมั่นสังวรณ์

ตราบวันมรณ์มั่นอยู่น้อมบูชา

ศาสดามูฮำหมัดได้ชัดชี้

นำวิถีสร้างชาติศาสนา

ยึดระเบียบปฏิบัติเคร่งครัดมา

ด้วยศรัทธาแนวทางที่ต่างไป

จึงสร้างวัดมัสยิดตามจิตมุ่ง

ช่วยผดุงศาสนาน่าเลื่อมใส

ทำละหมาดศาสนกิจน้อมจิตใจ

ทุกอย่างได้สร้างกุศลหนทางธรรม

ศิลปะก่อสร้างอย่างที่เห็น

มีโดมเด่นดาวเดือนเหมือนคืนค่ำ

สัญลักษณ์มีกำหนดให้จดจำ

ช่วยเตือนย้ำกำเนิดชาติพระศาสดา

สถาปัตย์จัดแต่งช่างแปลงดัด

สารพัดเลอลักษณ์นั้นหนักหนา

ืที่สาทรมี "มัสยิดยะวา"

เป็นศูนย์รวมศรัทธาน่าชื่นชม

ตามประวัติสืบค้นแต่ต้นเค้า

ว่าเป็นเหล่าชาวชวามาสร้างสม

แต่สมัยไล่ล่าอาณานิคม

หลายชาติล่มบ้างลี้หลีกหนีภัย

อินโดนีเซียล่องเรือมาหาที่อยู่

จึงมาสู่ถิ่นนี้ที่อาศัย

วัฒนธรรมเก่าแก่มาแต่ไร

ทุกสิ่งได้สืบสร้างอย่างโบราณ

ทั้งรูปทรงมัสยิดประดิษฐ์สร้าง

ดูเหมือนอย่างเรื่องเก่าที่เล่าขาน

แลดูรูปหลังคาทั้งอาคาร

ทรงสัณฐานยลแยบแบบชวา

คือความรักความหลังยังพันผูก

ถึงรุ่นลูกเหลนหลานนานนักหนา

ได้สืบทอดคงไว้ไม่ร้างรา

ล้วนคุณค่าควรคิดตราติดใจ

โบสถ์คริสต์...ที่สาทร

โบสถ์อัสสัมชัญ,โบสถ์เซ็นหลุยส์

ชาติตะวันตกมีไมตรีจิต

เคยเป็นมิตรไปมาได้ค้าขาย

วัฒนธรรมหลายหลากมีมากมาย

จึงเริ่มถ่ายทอดสู่เรียนรู้กัน

ครั้นอยู่นานสานสรรค์จรรโลงศิลป์

ได้ยลยินแบบอย่างล้วนสร้างสรรค์

โปรตุเกสฮอลันดาสารพัน
แต่ปางบรรพ์มีประวัติอยู่ชัดเจน

ด้วยประเทศเขตแดนแคว้นเราเขา

สมัยเก่าอยู่ไกลมองไม่เห็น

ครั้นกรุงเทพฯ ธานีมีอันเป็น

เกิดเคืองเข็ญยุคล่าอาณานิคม

ทั้งอังกฤษฝรั่งเศสก่อเหตุร้าว

เป็นเรื่องราวหลายชาติพินาศล่ม

ลาวพม่าเขมรญวนล้วนตรอมตรม

ไทยขื่นขมเสียดินแดนแสนเสียดาย 

ด้วยเดชะพระปิยะมหาราช

จึงแคล้วคลาดทุกข์ร้อนก่อนจะสาย

จอมกษัตริย์เล็งเหตุเพทุบาย

คิดผ่อนคลายสร้างสัมพันธ์สรรค์ไมตรี

ทั่วยุโรปเสด็จเยือนเหมือนอย่างมิตร

ให้ต่อติดเพื่อนพ้องดุจน้องพี่

ลบรอยร้าวรานไปไร้ราคี

ไทยจึงมีอิสราน่าภูมิใจ

ทั้งการฑูตการค้าสารพัด

ทรงเร่งรัดก้าวหน้ากว่าครั้งไหน

ฝรั่งแขกมาสู่อยู่เมืองไทย
ศิวิไลย์หนักหนาที่สาทร

ตัดถนนกว้างขวางเป็นทางรถ

งามหมดจดแปลกตากว่าครั้งก่อน

เจริญกรุงเจริญตาน่าสัญจร

สถาพรพร้อมพริ้งทุกสิ่งอัน

สถานทูตสำนักงานทั้งบ้านช่อง

ดูทำนองแปลกอย่างคิดสร้างสรรค์

ทรงยุโรปหรูหราสารพัน

ปัจจุบันยังอร่ามงดงามตา

โบสถ์ฝรั่งทั้งนั้นได้สรรค์สร้าง

ไม่ราร้างลืมชาติศาสนา

ด้วยต่างคนต่างจิตคิดศรัทธา
แม้จากมาไกลห่างต่างแผ่นดิน

ชาวคริสต์เชื่อพระเจ้าสร้างสรรพสิ่ง

ไม่ทอดทิ้งบูชิตนิจสิน

เชื่อพระบุตรผู้ไถ่ไร้มลทิน

ยอมสูญสิ้นเพื่อสร้างทางนิรันดร์

รูปพระแม่มาเรียอุ้มพระบุตร

สัญลักษณ์บริสุทธิ์ที่สร้างสรรค์

คือกำเนิดพระเยซูสู่สามัญ

เพื่อมุ่งมั่นชี้ทางสร้างความดี

มีรูปไม้กางเขนเป็นสัญลักษณ์

เตือนตระหนักถึงพระบุตรพิสุทธิ์ศรี

ต้องโทษทัณฑ์ทรมานผลาญชีวี

ด้วยทรงชี้ทางสวรรค์อันบวร

คือมหาเมตตาคุณอดุลย์ค่า

ผู้ศรัทธาน้อมนำคำสั่งสอน

สร้างพระรูปเตือนจิตคิดสังวร

ให้อาทรเือื้อเฟื้อช่วยเหลือกัน

"โบสถ์อัสสัมชัญ" สร้างอยู่บางรัก

ทั้งรูปลักษณ์ลือเล่าคนกล่าวขวัญ

กระจกสีลวดลายพร่างพรายพรรณ

ทุกสิ่งสรรพ์แลระยับงามจับตา

ชาวคริสต์ได้ทำบุญหนุนนำเนื่อง

จึงรุ่งเรืองโดดเด่นเห็นคุณค่า

ทำพิธีต่างต่างอย่างก่อนมา

ด้วยศรัทธาถือมั่นสรรค์ความดี

ทั้งรับศีลแต่งงานการทำศพ

ทั้งน้อมนบสวดมนตร์ดลสุขศรี

คริสต์มาสจัดงานใหญ่ให้เปรมปรีดิ์

ประเพณีสืบสานมานานวัน

"โบสถ์เซ็นต์หลุยส์"สร้างใหม่ไม่นานนัก

บำรุงรักเสริมสร้างทางสุขสันต์

ให้วัดอยู่คู่ชุมชนผลอนันต์

ใกล้ชิดกันช่วยเหลือเอื้้ออารี

นามโบสถ์นี้ตั้งตามนามสังฆราช

ผู้ประกาศศาสนธรรมนำวิถี

"หลุยส์  โชแรง" แน่ชัดประวัติมี

ทำพิธีเสกสร้างอย่างโอฬาร

เพื่อชาวคริสต์ได้มีที่พึ่งพัก

ยึดเป็นหลักทางใจให้สุขศานต์

เป็นโบสถ์ใหญ่ทรงยุโรปแลตระการ

อยู่ในย่านยานนาวาเขตสาทร

คนทำบุญทำทานเกื้อการกิจ

วัดนำจิตให้พระธรรมคำสั่งสอน

สร้างสังคมอุดมค่าสถาวร

ดับทุกข์ร้อนร่มรื่นชื่นชีวา

          

วัดปรก

วัดปรก

มอญพม่าลาวไทยอยู่ใกล้ชิด
เป็นทั้งมิตรทั้งศัตรูคู่แข่งขัน
บางครั้งถึงรบรามุ่งฆ่าฟัน
บางครั้งผูกสัมพันธ์มั่นไมตรี
ทั้งเชื้อชาติศาสนาภาษาสรรพ์
ปะปนกันเหมือนเช่นเป็นน้องพี่
ความเป็นอยู่แบบแผนประเพณี
แต่ล้วนมีหลากหลายคล้ายคล้ายกัน








ประวัติศาสตร์ชาติมอญแต่ก่อนเก่า
เป็นพงศ์เผ่ามีประเทศครองเขตขัณฑ์
ทั้งสร้างสมวัฒนธรรมล้ำลาวัณย์
สารพันศิลป์ศาสตร์วิลาสวิไล
มอญสูญสิ้นแผ่นดินสิ้นสง่า
ถุกพม่าครอบครองหมองหม่นไหม้
ที่ทนอยู่สู้รับอัปราชัย
ที่หนีได้ทิ้งถิ่นแผ่นดินตน








กระจัดกระจายหลายครามาพึ่งพัก
ตั้งแหล่งหลักในไทยหลายแห่งหน
เป็นถิ่นฐานรวมอยู่เป็นหมู่ชน
สืบนุสนธิ์สรรค์สร้างอย่างโบราณ
"วัดปรก" สร้างอย่างมอญอาวรณ์ถวิล
ด้วยพลัดถิ่นทุกข์ยากไกลจากบ้าน
เตือนสำนึกเผ่าพงศ์ญาติวงศ์วาร
ยังสืบสานวัฒนธรรมย้ำกมล








เป็นร่องรอยอาลัยในสำนึก
จารจารึกฝากแฝงทุกแห่งหน
ทั้งสืบสานสอนสั่งฝังใจตน
ไม่ลืมชนเชื้อเผ่าแต่เก่ากาล
แม้มอญสิ้นแผ่นดินอยู่ยังรู้ค่า
เรียนภาษาสืบต่อพ่อลูกหลาน
ประวัติศาสตร์แต่หลังครั้งโบราณ
ยังเล่าขานสืบทอดตลอดมา

สถาปัตย์วัดปรกประณีตลักษณ์
ได้ประจักษ์แยบอย่างช่างหงสา
ล้วนชาวมอญอพยพหลบหนีมา
จากดินแดนพม่าหงสาวดี
ประดับประดารูปหงส์ดูทรงศักดิ์
ฉลุฉลักลวดลายระบายสี
ทั้งหน้าบันอุโบสถปรากฏมี
องค์เจดีย์กำแพงแก้วงามแพรวพราย








ยังสวดมนตร์เทศนาภาษามอญ
ทั้งสืบสอนประวัติไว้ไม่สูญหาย
ภาษามอญรำ่เรียนเพียรภิปราย
สืบเชื้อสายใ้ห้รู้จักรักเผ่าพงศ์
แรมหนึ่งค่ำเดือนสามตามแต่ก่อน
วันชาติมอญคงไว้ไม่ลืมหลง
แม้ไม่มีแผ่นดินไม่สิ้นวงศ์
ยังดำรงความเป็นชาติไม่คลาดคลาย