ทศพิธราชธรรม ล้ำเลอค่า
คือธรรมะแห่งราชาพาสุขสันต์
สิบประการปรากฏยศอนันต์
คือมิ่งขวัญประชาไทยไร้มลทิน
ข้อที่หนึ่งนั้น ทาน คือการให้
น้ำพระทัยดุจมหาชลาสินธุ์
พระเมตตาการุณอุ่นชีวิน
ราษฎร์มีกินอยู่สุขไม่ทุกข์ทน
ข้อที่สองคือ ศีล ศรีสวัสดิ์
ประชักษ์ชัดทรงสร้างทางกุศล
บริสุทธิ์่ผ่องใสไร้มัวมน
ทรงนำชนนำชาติพิลาสพิไล
ข้อที่สาม บริจาค แม้ยากยิ่ง
สละสิ่งผูกพันไม่หวั่นไหว
สละสุขทั้งมวลล้วนเพื่อไทย
เสด็จไปทั่วสถานทุกวารวัน
ข้อที่สี่ อาชวะ พระยึดถือ
คือความซื่อตรงแน่ไม่แปรผันสุจริตบริสุทธิ์ยุติธรรม์
ทุกสิ่งอันคือบรรทัดควรศรัทธา
ข้อที่ห้า มัทวะ พระโอนอ่อน
ทรงอาทรนิกรไทยไม่ถือสา
งามเลิศล้ำพระธรรมจรรยา
ปวงประชาได้เห็นเป็นอาจิณ
ข้อที่หก คือ เพียร ไม่เปลี่ยนผัน ทรงมุ่งมั่นราชกิจนิจสิน
เพื่อประโยชน์ปวงประชาทั่วธานินทร์
ทั่วฐานถิ่นจอมกษัตริย์ทรงพัฒนา
ข้อที่เจ็ด อโกธา เมตตายิ่ง
แม้มีสิ่งขัดพระทัยไม่โทษา
ปวงข้าไทใกล้ิชิดพระกิจจา
พระกรุณาเลิศล้ำเกินรำพัน
ข้อที่แปด อวิหิงสา ย่อมปรากฏ
พระทรงยศล้ำเลิศประเสริฐสรรพ์ไม่เบียดเบียนทั้งมวลล้วนอัศจรรย์
สารพันทรงเดชพระเมตตา
ข้อที่เก้า ขันติ คืออดทน
ชาวไทยพ้นทุกข์ยากมากนักหนา
ทรงอดทนอดกลั้นด้วยฉันทา
นำไทยฝ่าวิกฤตการณ์ผ่านผองภัย
ข้อที่สิบ อวิโรธนะ ไม่เลยละความถูกควรล้วนผ่องใส
ตามครรลองคลองธรรมทรงนำไทย
เป็นฉัตรชัยร่มเกล้าชาวประชา
คือธรรมิกราชไทยผ่องไพจิตร
พระสถิตในดวงใจไทยทั่วหล้า
ทวยราษฎร์พร้อมน้อมถวายชัยราชา
ร่มฉัตราขอจงทรงพระเจริญ
