วัดปรก
มอญพม่าลาวไทยอยู่ใกล้ชิด
เป็นทั้งมิตรทั้งศัตรูคู่แข่งขัน
บางครั้งถึงรบรามุ่งฆ่าฟัน
บางครั้งผูกสัมพันธ์มั่นไมตรี
ทั้งเชื้อชาติศาสนาภาษาสรรพ์
ปะปนกันเหมือนเช่นเป็นน้องพี่
ความเป็นอยู่แบบแผนประเพณี
แต่ล้วนมีหลากหลายคล้ายคล้ายกัน
ประวัติศาสตร์ชาติมอญแต่ก่อนเก่า
เป็นพงศ์เผ่ามีประเทศครองเขตขัณฑ์
ทั้งสร้างสมวัฒนธรรมล้ำลาวัณย์
สารพันศิลป์ศาสตร์วิลาสวิไล
มอญสูญสิ้นแผ่นดินสิ้นสง่า
ถุกพม่าครอบครองหมองหม่นไหม้
ที่ทนอยู่สู้รับอัปราชัย
ที่หนีได้ทิ้งถิ่นแผ่นดินตน
กระจัดกระจายหลายครามาพึ่งพัก
ตั้งแหล่งหลักในไทยหลายแห่งหน
เป็นถิ่นฐานรวมอยู่เป็นหมู่ชน
สืบนุสนธิ์สรรค์สร้างอย่างโบราณ
"วัดปรก" สร้างอย่างมอญอาวรณ์ถวิล
ด้วยพลัดถิ่นทุกข์ยากไกลจากบ้าน
เตือนสำนึกเผ่าพงศ์ญาติวงศ์วาร
ยังสืบสานวัฒนธรรมย้ำกมล
เป็นร่องรอยอาลัยในสำนึก
จารจารึกฝากแฝงทุกแห่งหน
ทั้งสืบสานสอนสั่งฝังใจตน
ไม่ลืมชนเชื้อเผ่าแต่เก่ากาล
แม้มอญสิ้นแผ่นดินอยู่ยังรู้ค่า
เรียนภาษาสืบต่อพ่อลูกหลาน
ประวัติศาสตร์แต่หลังครั้งโบราณ
ยังเล่าขานสืบทอดตลอดมา
สถาปัตย์วัดปรกประณีตลักษณ์
ได้ประจักษ์แยบอย่างช่างหงสา
ล้วนชาวมอญอพยพหลบหนีมา
จากดินแดนพม่าหงสาวดี
ประดับประดารูปหงส์ดูทรงศักดิ์
ฉลุฉลักลวดลายระบายสี
ทั้งหน้าบันอุโบสถปรากฏมี
องค์เจดีย์กำแพงแก้วงามแพรวพราย
ยังสวดมนตร์เทศนาภาษามอญ
ทั้งสืบสอนประวัติไว้ไม่สูญหาย
ภาษามอญรำ่เรียนเพียรภิปราย
สืบเชื้อสายใ้ห้รู้จักรักเผ่าพงศ์
แรมหนึ่งค่ำเดือนสามตามแต่ก่อน
วันชาติมอญคงไว้ไม่ลืมหลง
แม้ไม่มีแผ่นดินไม่สิ้นวงศ์
ยังดำรงความเป็นชาติไม่คลาดคลาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น